Ακούμε καθημερινά από οικονομολόγους, πολιτικούς και άλλους, διαφορετικές λύσεις στο ίδιο πρόβλημα, το πρόβλημα του δημοσίου χρέους. Ο ένας λέει να φύγουμε από το ευρώ, ο άλλος να βρούμε ευρωπαϊκή λύση κ.ο.κ. Το μόνο που ξέρω είναι ότι κάτι πρέπει να γίνει, να γίνει σύντομα και να έχει ευρεία αποδοχή.
Σκέφτηκα λοιπόν να προτείνω τον εξής μηχανισμό, για να βρεθεί μία κοινώς αποδεκτή λύση, ακολουθώντας τα παρακάτω βήματα:
1. Να δοθεί ένα διάστημα ενός μηνός, έστω αρχίζοντας από αύριο, σε οποιονδήποτε θέλει – είτε αυτός είναι ένα άτομο, είτε μία ομάδα ατόμων – να δημιουργήσει ένα πλάνο λύσης. Όποιες πληροφορίες χρειάζεται να μπορεί να τις αποκτήσει από το υπουργείο οικονομικών (όπως που χρωστάμε, τι χρωστάμε κ.λ.π). Το πλάνο αυτό θα πρέπει να έχει κάποιον ορίζοντα, έστω δύο χρόνων, και να είναι σαφές ως προς την εφαρμογή του. Με τον όρο σαφές εννοώ να ξεκαθαρίζει και αν θα γίνουνε κάπου περικοπές μισθών, αν θα αυξηθούν φόροι αλλά και άμα οποιαδήποτε αύξηση μισθών μπορεί να συμβεί, αν δηλαδή υπάρχουν πόροι για κάτι τέτοιο και από πού. Με λίγα λόγια να είναι κάποιο πλάνο που θα μπορεί να εφαρμοστεί και όχι ουτοπικό!
2. Μόλις περάσει ο μήνας, όλα τα προτεινόμενα πλάνα να κατατεθούν σε κάποιο δημόσιο οργανισμό, έστω το υπουργείο εσωτερικών, και αυτό με τη σειρά του να τα κοινοποιήσει, μέσω διαδικτύου ίσως, σε όλους τους πολίτες και τους πολιτικούς.
3. Αφού περάσουν τρεις ή τέσσερις μέρες από την κοινοποίηση των προτάσεων λύσης, να γίνει μυστική ψηφοφορία μέσα στη Βουλή, όπου κάθε βουλευτής θα ψηφίζει τρεις(3) ακριβώς προτάσεις. Αυτό πρέπει να γίνει, για να μην υπάρξει η περίπτωση οι βουλευτές που ανήκουν στην ίδια παράταξη να ψηφίσουν μόνο το προτεινόμενο από την παράταξη πλάνο.
4. Οι δέκα(10) καλύτερες προτάσεις (για να εξασφαλιστεί ότι θα υπάρχουν και προτάσεις πέρα από αυτές των παρατάξεων), με βάση την ψηφοφορία των βουλευτών, να τεθούν προς ψήφιση πανελλαδικά, όπου ο κάθε ένας από εμάς θα μπορεί να ψηφίζει μία πρόταση με την οποία συμφωνεί περισσότερο.
5. Άμα κάποια πρόταση, μετά από την πανελλαδική ψηφοφορία, έχει πάρει πάνω από το 50% των ψήφων, θα είναι αυτή που θα ακολουθηθεί ως λύση. Άμα δεν υπάρξει καμία πρόταση με πάνω από 50% ποσοστό, θα ακολουθείται δεύτερη ψηφοφορία όπου θα συμμετέχουν οι δύο προτάσεις με τις περισσότερες ψήφους.
6. Το άτομο ή η ομάδα (πιο πιθανώς) με την καλύτερη πρόταση θα κληθεί να συμμετάσχει στην κυβέρνηση (π.χ. να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών) με μόνη της δουλειά να εφαρμόσει το πλάνο που έχει προτείνει, για το χρονικό διάστημα που έχει υποδείξει. Οι βουλευτές κυρίως, αλλά και ο λαός, θα ελέγχει διαρκώς κατά πόσο ακολουθείται το επικρατέστερο πλάνο, και σε περίπτωση που δε συμβαίνει κάτι τέτοιο η ομάδα που έχει αναλάβει τη διεκπεραίωσή του θα οδηγείτε σε παραίτηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου